دلم گرفته

دلم تنگ خیلی تنگ دوست دارم به اندازه تمام ابرهای اسمون گریه کنم

این همه احساس تنهایی باحضور داشتن ادمهایی که مواظبتن عجیب بابودن یه عالمه دوست رنگ وارنگ عجیب خیلی عجیبه

اما همه اینها منطقی می شه وقتی همه برات غریبه باشن هر ادمی دنیای مخصوص خودش روداره هر ادمی یه جور صبح به زندگی سلام می کنه هر ادمی یه چیز می خواد وچیزهایی که نمی خواد

اره چیزهایی که نمی خواد

گاهی می بینم چیزهایی که می خوام معلوم نیست یعنی معلومن اما اگه واقعی بودن باید در من احساس نشاط به وجود می اوردن

شاید دیلش قوی تر بودن چیزهایی که نمی خوام تو می دونی من چی نمی خوام؟

درتمام زندگیم نفهمیدم زندگیم یعنی چی

خیلی خندیدم اما بالای ۹۵درصدش حیله ای بود برای پنهان کردن چهره  اصلیم خیلی خیلی دنبال  یه دل واسه شنیدن حرفهام یه دل برای دوستی گشتم اما انگار همه قلبها  قفلن

می گم شاید از یه جایی به بعد در افرینش انسانها تغییر ایجاد شده ودیگه قسمتی به عنوان قلب که خونه محبت بود در ادمها وجود نداره بعیدم نیست همه چی از این زندگی نامرد بی رحم  بی ریخت بر می یاد

حتی می تونه یه روز من از من بگیره کاریه که فکر کنم سالهاست کرده انقدر مات ومبهوت شعبده بازیهاش شدم که دیگه نه منی مونده نه قلبی نه حتی مغزی فقط شکل یه بیراهه وسط بیابونم

وسط وسط بیابون